Analyse van Mabels open societys ‘vrijheid’.

Quote die ik bij het boek vind passen.

Mabel van Oranje schreef een boek in 2007 getiteld ‘In vrijheid blijven geloven’. Een boek van een lezing die zij in 2006 had gehouden, de H.M. van Randwijklezing. Wat is vrijheid nou eigenlijk? Vrijheid is het kunnen kiezen tussen goed en kwaad, tussen waarheid en leugen, tussen recht en onrecht [dus zonder dwang of druk, eigen inbreng] schrijft Mabel op bladzijde 36. Dus vrijheid is zelf keuzes kunnen maken. Dus hoe groter de keuzemogelijkheid hoe groter de vrijheid denk ik dan. Noodzakelijk voor vrijheid is wetgeving, zodat de vrijheid van het ene individu niet de vrijheid van een andere individu kan schaden. De gemaakte keuzes worden in geval van een conflict door de rechterlijke macht getoetst op goed of fout. Mabel schrijft daar bijvoorbeeld over dat de vrijheid van bekende personen beperkt wordt door schending van hun privacy. Met haar schoonbroer, koning Willem, mogelijk in gedachte die geen foto’s wil van privé momenten bijvoorbeeld. Of natuurlijk haar eigen privacy en waardigheid die flink door de modder is gehaald gehaald met bijvoorbeeld zo’n TV serie als ‘De prins en het meisje’ die ik onlangs bekeek waarin Mabel wordt weggezet als een op geld en machtsbeluste vrouw, met uitspraken als champagneflessen in haar kont en meer van zulks moois en dat ze zo’n beetje met iedereen had geneukt [haha] en dat alles haar schuld is. Daarbij vergeleken zijn mijn blogs nog zeer onschuldig en dat op de nationale televisie. Bizarre is dat in die TV serie gerept wordt over een rituele huwelijk in Sarajevo, dat niet verbroken kan worden, ritueel met water en vuur (verwijzing naar de elementen?) en waarbij vijf getuigen aanwezig waren. Waar gaat dit dan over? Toevalligheid is dat ik in 1998 in Sarajevo ben geweest en dat het niet bepaald goed is geweest voor mijn verdere levensloop, zacht uitgedrukt.

De belangrijkste boodschap in het pamflet is mijns inziens dat vrijheid niet een vast gegeven is maar waar eigenlijk dagelijks voor gevochten moet worden want anders krijg je tirannie nadat (pers)vrijheid, waardigheid en democratie om zeep zijn geholpen. We zien het nu al aan de massamedia dat grotendeels alleen maar fakenieuws brengt dan wel volk afleidt met onzin. Ook de democratie wordt gekaapt, dat zie je aan de Oekraïne referendum uitslag bijvoorbeeld. Dus tirannie is niet meer ver verwijderd. Wij kunnen ons verdedigen tegen deze erosie van vrijheid met weerbaarheid en waardigheid en het blijven geloven in vrijheid zo schrijft Mabel.

Dit lijkt wel ironie omdat Soros natuurlijk met zijn Open Society institute waar Mabel voor werkt juist de keuzevrijheid lijkt te beperken en te ondermijnen bijvoorbeeld in het Oekraïne referendum. En dat zij wereldwijd meningen beïnvloeden door groepen financieel te ondersteunen die HUN mening bevorderen in plaats van waar ze zeggen voor te staan namelijk het bevorderen van de vrijheid van meningsuiting. Zij lijken vooral hun eigen mening te bevorderen, de mening van de 1% elite. Oftewel de Open Society lijkt een dubbelrol te vervullen dat wordt ook bevestigd bijvoorbeeld doordat Rusland hun in de ban heeft gedaan. Dat is bijvoorbeeld niet gebeurd bij de Nederlander Derk Sauer met zijn media imperium dat ook kritisch is ten opzichte van Putin.

Een open society, open samenleving is, ik citeer: “wordt onder andere gekenmerkt door de erkenning dat niemand monopolie op de waarheid heeft en geen enkele groep zijn visie aan de rest van de samenleving mag opleggen.” Dus dat is juist wat zij wel doen. Soros is voor migratie en voor het importeren van meer slaven en is tegen Trump en die mening leggen zij de rest van de samenleving op. Waarom Soros pro migratie is wordt ook duidelijk op bladzijde 34: “Vreemdelingen lijken niet meer welkom terwijl de cijfers tonen dat wij hen in de toekomst hoogstwaarschijnlijk hard nodig zullen hebben in verband met de vergrijzing van onze bevolking”. Slaven import uit Afrika is nodig ter bestrijding van de vergrijzing dus volgens hun en andere opties, keuzes of meningen bestaan niet. Zij leggen hun mening op. En zij willen bijvoorbeeld Hillary als president, er is geen andere keuze. Oftewel we hebben steeds minder keuzevrijheid en dus vrijheid, zij bepalen wat en wie we moeten kiezen.

Verder bestrijdt de Open Society Institute armoede in “grondstofrijke” ontwikkelingslanden en zijn ze betrokken bij het gevecht tegen ‘aids’.

Verder stelt Mabel een aantal retorische vragen:

Zijn we niet meer geïnteresseerd in de waarheid en functioneren van onze democratie? In deze vraag zit het antwoord van de 1% elite namelijk het volk is niet geïnteresseerd in de waarheid maar wil bedrogen worden. Mundus vult decipi, ergo decipiatur, de wereld wil bedrogen worden, laat haar dus bedrogen worden. Een foute en perverse overtuiging mijns inziens (die je vaak bij Zionisten ziet overigens).

Willen we alleen nog maar afgeleid en vermaakt worden? Ook hierin zit het  antwoord van de elite: het volk wil alleen vermaakt worden met dom en goedkoop vermaak zoals Holland’s got talent en al dat andere domme vermaak waar je dan op commando je mond moet laten openvallen ter verbazing. Volk moet afgeleid worden zodat zij de bevolking kunnen uitmelken, voodoo economics.

Is er in onze maatschappij nog wel plaats voor het vergaren van echte kennis [om kritisch te kunnen nadenken]? Ook hierin schuilt al het antwoord van de elite: er is geen plaats meer om bevolking kritisch op te leiden, zij moeten alleen opgeleid worden om trucjes (competenties) te vertonen en zo dociel mogelijk zijn.

Mabels boodschap is dus omgekeerd aan de waarheid, of de praktijken die zij bezigen lijkt het wel. Hoe dan ook steunen we deze boodschap. We moeten dagelijks vechten voor onze vrijheid, voor recht versus onrecht, voor waarheid versus leugen, voor goed versus slecht.