Door prinses Mabel aangeraden boek: “Kunnen we praten” van Joris Luyendijk. Politiek correct boek dachten we nog, wat weerzin opwekte om te lezen maar omdat prinses Mabel het heeft gelezen waren we toch nieuwsgierig en wilde we het graag lezen š . Het is echter geen politiek correct boek, in tegendeel, het gaat over het ongenoegen over het perverse neoliberale beleid van de afgelopen jaren. Het boekje is in een uurtje uit te lezen en kost 5 euro. Een boek dat prinses Mabel dus makkelijk naast haar veronderstelde drukke agenda heeft kunnen lezen.
Joris Luyendijk schreef ooit een boek over zijn ervaringen in Egypte als 24 jarige, en de vader en zussen van ondergetekende vonden dit een geweldig boek vooral omdat de moeder van ondergetekende Egyptisch is en vader een Nederlander is die in Egypte gestudeerd heeft als ook Arabisch heeft gestudeerd in Leiden. “Een goede man slaat soms zijn vrouw” was de titel wat grappig bedoeld was, een sneer naar Egyptenaren. De vader van ondergetekende heeft overigens nooit zijn vrouw geslagen, maar hij is dan ook een Nederlander. En mij was door de vijf zussenĀ altijd flink ingepeperd dat een man niet meer is dan een vrouw, gelijk is en dus zeker geen vrouw mag slaan. Wat ik dus ook nooit gedaan heb afgezien van een ruzie met zusje op jonge leeftijd.
Maar ik was wel half-Egyptisch, althans in genen maar in identiteit ben ik 100% Nederlands, hier geboren en opgegroeid. Toch kreeg ik vaak in Nederland de Egyptische identiteit toegewezen van mensen. Dan vroeg men waar ik vandaan kwam gezien mijn voornaam en dan zei ik dat mijn vader Nederlander is en mijn moeder Egyptisch, “aaah jij bent dus Egyptisch” was dan vaak het antwoord. Terwijl ik hier ben geboren en opgegroeid. Of ik was Ā zoveelste generatie gastarbeider, maar dat was ik ook niet, moeder is geen gastarbeider.
“Kunnen we praten” gaat over de vele negatieve gevolgen van het neoliberalisme dat eigenlijk na 9/11 uitgerold is wereldwijd onder dreiging van angst en terreur. Luyendijk vraagt zich af wat jouw sleutelmoment was waarop jouw wereldbeeld ging schuiven/veranderen? (blz. 77). Dat was dus 11 september en invoering van euro korte drie maanden later. Het werd toch wel snel duidelijk dat er helemaal niets van klopte, van 9/11 niet, van de oorlogen daarna niet en de economische oorlog tegen de mensen, het neoliberalisme, wat gewoon de wetten van de jungle zijn, recht van het kapitaal, plunderen. Daar klopt helemaal niets van en daar schrijft Luyendijk over.
Je zou niet verwachten dat zo’n boek door prinses Mabel wordt aangeraden. Zij is toch ook van de elite en dus voor het neoliberalisme, maar daarom hebben wij juist zo’n hoge achting van prinses Mabel, omdat zij wel de intelligentie bezit om te weten dat neoliberalisme grote verwoestende werking heeft op samenlevingen wereldwijd. Maar het levert de elite het meeste en het makkelijkste geld op dus blijven zij daaraan vasthouden en zij kunnen altijd hun beeld bevestigd zien in de ‘verzonnen’ lijstjes van meest gelukkigste, meest rijkste, meest etc.
Wat Luyendijk niet echt doet is de agenda achter de neoliberalisering en de vele oorlogen adresseren. Dat is natuurlijk de agenda van de Zionistische bankiers, makkelijk weg te zetten als ‘complotten’. Luyendijk noemt overigens wel Goldman Sachs maar voor de echte elite is het neoliberalisme, de wetten van de jungle, de makkelijkste manier om snel en veel geld te verdienen en het makkelijkst om iets gedaan te krijgen en dat met zo min mogelijk rechten en als het even kan onder dreiging van angst en terreur. Alles draait om geld en met geld krijg je alles gedaan. Dat het vele negatieve gevolgen heeft, dat lijkt hun totaal niet te interesseren. Daarvoor moet je intelligentie en empathie bezitten en dat schijnen ze juist niet te bezitten en daarom is de EU ook zo’n mislukking het tweede onderwerp van het boek, de Brexit. Gek genoeg was Luyendijk daar wel tegen, maar noemt in het boek alleen de voordelen voor bedrijven. Maar de mensen ervaren juist de vele nadelen, die hij ook beschrijft. Ik ben PVV stemmer maar ook niet perse voor een nexit, maar EU zou dan wel grondig moeten veranderen. Ieder land zou een soort van EU vertegenwoordiger moeten kiezen die hun land vertegenwoordigt in de Europese commissie. Dus dat je soort Europese commissie krijgt met een vertegenwoordiger van ieder land, kleine landen een samengebundelde vertegenwoordiger. Dus Nederland, BelgiĆ« en Luxemburg ƩƩn vertegenwoordiger etc. Maar goed, dan ga je er vanuit dat er een goed doordachte strategie achter zit en dat is denk ik het echte probleem, die is er niet. Ze rommelen maar wat aan, zolang er maar veel geld binnenkomt vinden ze alles best.
Daarom zou ik ook met Mabel willen praten want wat in dat boek omschreven is precies de reden dat ik juist het Koningshuis -waar prinses Mabel overigens geen deel van uitmaakt- volg en kritisch ben in de hoop dat men wat doet tegen deze perverse neoliberalisering waarin ik ook persoonlijk vele nadelen merk en hoop dat zij dat kunnen veranderen. Misschien niet realistisch maar wel de reden.
Waar ik eerst ‘immigrant’ schreef bedoelde ik gastarbeider,later aangepast.
[…] drie blogs geschreven over de boeken die prinses Mabel twittert en laatste boekentip was het boek “Kunnen we praten” van Joris Luyendijk en daar zag ik uiteraard een dubbele boodschap in na mijn blogs. Wilde Mabel praten met mij? Of was […]