Maandenlange doodsbedreigingen, “je kop gaat eraf”, ik kon heel mijn leven achter mijn “schouer” kijken en een smerig klinkende man mij laten bellen dat ik in een auto getrokken wordt en dat mijn kop doormidden gaat onder andere. De reden voor dit alles omdat ik mijn hond uitlaat hier in de buurt en buurvrouw J, waarmee ik paar jaar bevriend ben geweest, dit niet wil omdat we elkaar weleens tegen komen, ze wilt mij niet in haar “aura”. We zijn paar jaar bevriend geweest en lieten samen onze honden uit en hadden wel vaker ruzie om niks maar dan maakten we het weer goed en gingen verder. Dit keer probeerde ik het contact in zomer 2023 te herstellen waarna de doodsbedreigingen zijn begonnen. Toen is een andere buurvrouw (buurvrouw tokkie) zich er mee gaan bemoeien en de situatie gaan opstoken met leugens, laster en andere gekkigheid. Deze vrouw stond in contact met de wijkagent (die nu weer weg is) en opeens beschikte buurvrouw J over persoonlijke politiegegevens over mij: ik stond bekend als stalker van prinses Mabel, binnenkort stond er iets groots te gebeuren riep ze paar keer en dat ik binnenkort voor de rechtbank kon verschijnen en dat ik een niet ander te noemen hobby wel op mijn buik kon schrijven en dat ze mij ook voor stalker probeerden uit te maken. Dit was opvallend want hoe komt deze buurvrouw J opeens aan deze persoonlijke politie informatie waar ik niet eens van op de hoogte ben? Het lijkt er op dat de wijkagent dit aan buurvrouw J of buurvrouw tokkie verteld heeft. Althans hoe komen ze anders aan zulke politiegegevens?
Prinses Mabel heb ik inderdaad een aantal e-mails gestuurd met wat vragen, niets strafbaars en het koningshuis heb ik door de jaren heen een aantal brieven gestuurd met eigenlijk een schreeuw om hulp. Omdat mijn achtergrond en verleden complex zijn en lastig zijn kon ik wel wat hulp gebruiken zoals ook is gebleken want zo’n kleine 17 jaar verder nu in 2023 (eerste brief in februari 2007 aan toenmalige koningin Beatrix verstuurd) is mijn maatschappelijke situatie nog steeds slecht te noemen. Weliswaar stabiel maar echt best is het niet. En als je zo puissant rijk bent als prinses Mabel en de Oranjes – weliswaar officieel is er wat vermogen verdampt maar onofficieel moeten ze miljarden vergaard hebben afgelopen jaren – en het gebrek aan financiën voor mij zo’n groot probleem is wat is er dan raar aan om dat aan hun te vragen?
Maar prinses Mabel heeft na de e-mails direct de politie op me af gestuurd die een zogeheten stopgesprek hebben gevoerd. Ik mocht prinses Mabel niet meer mailen of bij haar vakantiehuis in Breukeleveen in de buurt komen. Ik was daar weleens langs gereden omdat de koninklijke familie mijn interesse heeft en gewoon puur uit interesse daar weleens gekeken. Niets gedaan verder zoals ik sowieso in mijn leven niet strafbaars gedaan heb verder dan gebruik maken van de vrijheid die geboden wordt: vrijheid van meningsuiting, foto’s maken op openbaar terrein en artikeltjes schrijven. Dus geen bedreigingen laats staan doodsbedreigingen, geen onbehoorlijk gedrag of iets anders strafbaars toch heeft de politie mij na het schrijven van deze brieven als een soort crimineel behandeld, helemaal na het sturen van de e-mails aan prinses Mabel waarna zij mij eigenlijk willen vervolgen voor stalking zo lijkt het. Ik zei nog dat ik een burgerjournalist ben en ook foto’s maak, dat doen fotograven/journalisten eenmaal, interesse hebben in onderwerpen, ook weleens foto’s gemaakt bij huis Ten Bosch en bij landgoed de Horsten waar Willem-Alexander met Maxima en gezin woonden een aantal jaren geleden.
Na het schrijven van een van de eerste brieven aan het koningshuis kreeg ik via politie de GGZ op mijn dak en kreeg vervolgens een GGZ stempel. Voor gek verklaring eigenlijk is het geweest.
Wat voor geks stond er dan wel niet in die brieven aan het koningshuis?
Een roep om hulp dus en ook overdenkingen dat ik misschien in de gaten werd gehouden door geheime diensten en ook mogelijk beïnvloed werd. Daarna ben ik min of meer voor paranoïde verklaard en voor gek verklaard. Kijk, het ging toen niet zo best met me en die brieven moeten ook in bredere context gezien worden. Meer filosofisch dan letterlijk. Sowieso wat doen we hier op aarde, door wat worden beïnvloed dat is allemaal helemaal niet zo duidelijk. Maar het is in meeste bekrompen zin opgevat daarna door politie gecriminaliseerd en een GGZ stempel. We praten dus nu over 2007, bijna 17 jaar geleden. Sowieso neem ik ook afstand van die brieven en het is sowieso lang geleden ook allemaal.
Wat heb ik verder gedaan?
Dus foto’s maken, brieven geschreven (nogmaals zonder bedreigingen of iets dergelijks maar mijns inziens altijd fatsoenlijk) en wat artikeltjes geschreven op een weblog. Nogmaals met het idee dat het mag, dat ons die vrijheid geboden wordt. Nog wel. Maar dus behandeld wordt door politie als een heel groot monster waar steeds dus wel politiegegevens gelekt van mogen worden. En die artikeltjes had ik deels anoniem geschreven en als soort kunstwerkjes om je vrij te uiten.
Waar ik nu woon is in 2014 ook rondverteld – vermoedelijk door de toenmalige wijkagent – dat ik een GGZ stempel had in mijn politiedossier en nu dus recent wederom gelekt uit politiedossier dat ik een stalker ben van prinses Mabel met schadelijke gevolgen. Een feit is dat die politiegegevens op straat lagen. Hoe kan dit?
De vraag is: is dit redelijk dat je iemand 17 jaar lang beschadigt met GGZ stempel en doet alsof ik een groot monster ben en zo mensen tegen mij opstookt die mij maandenlang bedreigen en zich gesteund voelen door de politie? De wijkagenten willen ook geen aangifte opnemen van doodsbedreigingen of laster. Ze lijken elkaar te beschermen.
Over vertrouwen in de rechtstaat gesproken. Kan dit allemaal maar?